رییس موسسه ملی تحقیقات سلامت با بیان اینکه درک و تجربه درمانی رزیدنتها در بیمارستانهای آموزشی باید بر اساس تجربه استاد باشد، گفت: کمبود حضور اساتید در بخشهای بیمارستان آموزشی موجب کاهش فرصتهای مقاله خوانی، شرکت کردن در بحثها و درمان مبتنی بر شواهد میشود.
دکتر آرش رشیدیان در گفتوگو با خبرنگار دانشگاهی (ایسنا) منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، با اشاره به اینکه رزیدنت یک پزشک است و جواز طبابت دارد، اظهارداشت: رزیدنت به عنوان پزشک اجازه طبابت و درمان دارد و تجویز دارو از طرف رزیدنت برای بیمار بدون در جریان بودن استاد خلاف قاعده نیست، بلکه پزشکی است که دوره تخصص خود را میگذارند، بنابراین جای هیچ گونه نگرانی نیست، اما با اینحال آموزش باید زیر نظر استاد باشد.
وی با بیان اینکه رزیدنت به علت گذراندن دوره آموزش تخصصی در بیمارستان آموزشی حضور دارد، افزود: حضور مناسب استاد در بخش موجب یادگیری و آموزش بهتر کارهای تخصصی به رزیدنت که در محیط بیمارستان قرار دارد خواهد شد، همچنین با حضور استاد در بخش دیگر شاهد رخ دادن خطاها از سوی رزیدنتها نخواهیم بود.
رشیدیان با اشاره به اینکه انتظار و مسئله اصلی در بیمارستانهای آموزشی حضور پزشک درمانی در بخش و نظارت کافی آنان بر ارائه خدمات است، گفت: درک و تجربه درمانی رزیدنت باید بر اساس تجربه استاد پیش رود و اگر حضور استاد بالینی در بخش کم یا فقط محدود به ارائه خدمات باشد و آموزش مستقیم برای رزیدنتها ایجاد نکند، موجب انتقال آموزشها و یادگیری آنان به صورت سینه به سینه از طریق رزیدنتی که با استاد در ارتباط مستقیم است، میشود، که ممکن است لزوما انتقال دقیقی نباشد.
وی کاهش فرصتهای مقالهخوانی، شرکت کردن در بحثها و درمان مبتنی بر شواهد برای استاد را از ریسکهای کمبود حضور در بخش عنوان کرد و افزود: کمبود حضور استاد در بخش موجب میشود که هر رزیدنتی روال و روش خود را برای درمان داشته باشد، بنابراین باید سعی شود تعامل لازم بین استاد و رزیدنت ایجاد شود که در غیر این صورت موجب بروز چالش به خصوص برای رزیدنتها خواهد شد.
رییس موسسه ملی تحقیقات سلامت افزود: حضور و ارتباط مستمر استاد در بخش برای آموزش رزیدنتها ضروری است و رزیدنت ارشد نمیتواند جای استاد را پر کند، با توجه به اینکه در کشورمان موضوع ارتقای کیفیت سلامت به یکی از مباحث جدی تبدیل شده است، بنابراین سعی و کوشش بر این است که در کاهش عوارض، پاسخ به انتظارات بیمار، شرایط درمانی دقت بیشتری شود که همه اینها به درگیری جدی استاد در فرایند درمانی و به ویژه آموزشی بستگی دارد.
رشیدیان در پایان با اشاره به اینکه باید مطمئن باشیم که آموزش رزیدنتها و درمان تحت نظر استاد انجام میشود، خاطرنشان کرد: تربیت فلوشیپها در بیمارستانهای آموزشی موجب می شود که استاد زمان زیادتری را برای فلوشیپها بگذارد و این مسئله موجب چالش برای رزیدنتها و صرف زمان کمتر برای آموزش آنان شود.
کلمات کلیدی: آموزش رزیدنتها، ضرورت آموزش رزیدنتها، لزوم آموزش رزیدنتها، آموزش، رزیدنت، بیمارستانهای آموزشی، آموزش رزیدنتها تحت نظر استاد